Kendine Yabancı Şiiri - Be Dengi

Sustum,
çünkü bazı acılar
konuştukça küçülür.

Artık ne sen varsın,
ne de bana kalan bir “biz.”
Bir yalanın gölgesinde
büyüdü suskunluğum.

Gözlerim alıştı karanlığa,
artık ışığı istemem.
Zaten öğrendim;
ihanet bir gecede değil,
göz göre göre yaşanır.

Bir masal sandım seni,
sonunu bile bile okudum.
Ama bilirim —
masallar söylenmez,
hikâyesini yazmış olana.

Şimdi ben,
her cümlesi yarım bir adamım;
biraz eksik,
biraz kül,
biraz kendine yabancı.