Kader dediğin, akreple yelkovanın durağanlığına senkrozine halde göz kırpan saniye aslında,
Dönüp duruyor ve duyumsadıkların hesaplaşmanın galibi.
Belki çok pahalıya mal oldu kendini ona indirgemenin bedeli.
Açık arttırmaya çıktı aşk sonunda, blöftü belki, vermedi değerini öteki.
İstemediğinden değil, beceremedi; değer bilmek ona göre neydi?
İşte orda hoyratlığıyla sınanan dostluklar yüzüne vurdu üç beş cümle,
Anlamlarını kaybetmemek adına ruh kendini savunmalara bıraktı.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
