büsbütün vazgeçtim önüme sunulan iki yüzlü şeylerden
eksilerek eksildim hayatı tüketen artılardan
kapital mangasının postallarını, hep uzaktan izledim
telafisiz hataların dişleri arasına sıkıştım çoğu zaman, ama parçalanmadım
altımda, toprağın onca iniltisine katlanarak uyudum her gece
üstüme abanan alçak bulutların hengamesine de, asla aldırmadan yürüdüm
...
yürüdüm yürüdüm yürüdüm de
nereye yürüdüğümü, bilemedim hiçbir zaman...
nihayetinde,
yetisi olan keskin dilli düşünürler
tarifsizliğimin analizini üstlenir şimdi!
H. Korkmaz
(!) 2022 Sthlm
Kayıt Tarihi : 11.11.2025 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)