Kendinde Kaybolmak
Nasrettin Hocanın samanlıkta (ahırda) kaybettiği iğneyi sokaklarda araması ve soranlara “Orası karanlık, ben de aydınlıkta arıyorum! ” demesi tebessümle birlikte düşündürüyor da! Bu duruma benzer çokları, kendini, kendi karanlık iç dünyasına kaybedip dışarıda arıyor! Kendinde kayboluyor ve çaresiz hariçte bulmaya çalışıyor ya da bulmaya çalışıyormuş gibi yapıyor! Kendi karanlık iç dünyasını aydınlatmayı aklına getirmiyor ve başka aydınlıklarda kendini arıyor! Ve asla bulamıyor, bulamaz!
”21.yy cahilleri okuma yazma bilmeyenler değil, yanlış öğrendiklerini unutamayan, yeniden öğrenmeye, değişime ve dönüşüme açık olmayanlar olacaktır.” Alvin Toffler
Öğrendikleri ya da öğretildikleri bilgiler haricinde hiçbir bilgiyi kabul etmeyen bir kitle vardır! Sanırsın bildikleri çok sağlam ya da bildiklerinden emin, o yüzden başka bilgileri kabullenmez ya da kapatır kendini, öğrendiği ya da öğretildiği kendince sağlam öğretiler içinde kaybolur!
Bilgi kaynağı, kimin için önem taşır?
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta