Hani bitti zannedersin ya...
Kendince bir nokta koyarsın,
Bilmezsin her noktanın yeni bir cümleyi başlattığını...
Fark etmezsin her seferinde aynı şeyleri yazdığını…
Zaman usulca öğretir sana,
Hiçbir noktanın bitiremeyeceğini içindekileri…
Tüketemeyeceğini şu küçücük yürektekileri…
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta