Kendimle Bir Yola Çıktım Şiiri - Seyrani ...

Bir yola çıktım,
adı yok, haritası yok
yalnızca içimde bir çağrı
ve sessiz bir yön duygusu.

Yolculuk değil bu
bir yere varmak için,
kendimle yan yana yürümek için
başladım gitmeye.

Geçtim kırılmış aynalardan,
her biri başka bir yüzüm,
ama artık korkmadım
göz göze gelmekten.

Bazı duraklar suskunluktu,
bazılarıysa
yarım kalan dualar gibi
dilin ucunda titreyen.

Geriye dönüp bakmadım,
çünkü her adımda
bir parçam geride kalmalıydı.
Yükle yürünen yollar uzun sürer.

Zaman zaman
kendi içimde kayboldum
ama öğrendim:
kaybolmak, bulunmanın ilk hâlidir.

Sonra
bir duruluk geldi içime
göğsümde bir kuş gibi hafifleyen.
Ne sustum, ne konuştum
yalnızca oldum.

Artık sorularla savaşmıyorum,
yanıt aramıyorum inatla.
Bazı cevaplar
yalnızca yürürken gelir insana.

Bu yol
bir varış değil belki
ama her adımda
daha çok kendime benzeyen bir hâl var.

Ve şimdi
sessizlik bile bir eşlik,
yalnızlık bile bir yurt
olabiliyor yorgun ruhuma.
S. GÖL