Kendimi eksik hissetiğimde

Şiirim insanın kendisiyle kurduğu nazik ve şefkat dolu bir diyalogu anlatıyor. Eksiklik hissiyle yüzleşirken, içsel bir güven ve sevgi kaynağına dönüşme çabasını çok güzel yansıtıyor. Gözleri kapatıp kalbin üstüne el koymak, somut ve etkileyici bir ritüel gibi duruyor; bu, kişinin kendi varlığını onaylama ve içsel sessizliğe davet etme biçimi olarak çok güçlü olduğunu düşünüyorum. Metnin samimiyeti ve sadeliği, onu herkes için erişilebilir kılıyor; karmaşık ifadelerden uzak, doğrudan ve yalın bir dil tercih ediliyor. Bu, özellikle duygusal kırılganlık anlarında bir teselli metni gibi işlev görebiliyor.