Kendime Uğurlama Şiiri - Esra Nizam

"Kendime Uğurlama"

...

Ben hayatın neresinden tutsam,
her defasında elimde kaldı.
Dolusu da almadı boşuda.
Hayallerimin boynunu hep bükük.
Tırnaklarımdan
saç uçlarıma kadar
umutlarımı darp etti.
Ne zaman
şefkatle baksam dünyaya,
Sanki yeryüzünün bütün acıları
benim gözlerimde toplandı.
Ve hepsini
göğüsleyebilecek kadar
dirayetli olmak zorundaydım.

…

Aslında
söylemek istediğim çok şey var.
İçimin ölü kuşlarını,
göğsümü yarıp çıkarasım var.
Bu kadarı da fazla artık deyip
orta yerine kusasım var hayatın.
Öfkemi ellerimle boğasım var.
Yapamıyorum.
Daha fazla susarsam,
damarlarım çatlayacak gibi
hissediyorum.
Ama konuşamıyorum.
Bütün bunların
ne zaman başladığını
bilmiyorum.

…

Ey Ruhum Gidelim…!
Ne payıma düşen acıların
sınırı var
ne de benim takatim.
Bu küfür gibi dünyayı
terk edelim.
Acımı
başka hayatlara saklarım.
Kıyametimi görmesin kimse.
Başımdan gelenlerle
kalbimden geçenin karıştığı
bu yolculuk
son bulsun artık.
Yüzüm kalmadı aynaları aldatmaya.
Annemin gözyaşlarından süzülüp
düşmek istiyorum toprağa.

…

Gitmeleriyle meşhur bir şairin,
acıdan kıvranan kelimelerini
azat ettiği bir şiirdir.
Son defa...
Sessizce...
Sonsuzluğa...
Eyvallah...

...
ESRA NİZAM
29.12.2024
01.22