Kendime neden dedim Şiiri - Yasemin Güven

Kendime neden dedim neden sevdiklerin birer birer terkediyor seni ardına bakmadan...
Ya sen diyorum sevmeyi beceremedin yada sevgin terkedenlere ağır geldi kaldıramadılar...
Biraz mutluluk biraz sevgi istemiştim oysa çok şeyde gözüm olmadı hiçbirzaman...
Yanlış olan birşeyler vardı ama ben kestiremiyordum bazen kendimi unutmak istiyorum...

Bugünlerde herşey üstüme gelir olmuş sanki boğulur gibi oluyorum ara ara ...
Çaresi tükenmiş devası olmayan bir hasta halindeyim ne dermanım nede gücüm kalmış ...
Yoruldum ama en çokta ruhum kalbim yüreğim yorgun bir uyusam sanki birdaha uyanmıcam...
Herkes yaşamak için dua ederken benim aklım ölmek için dua etmeye çalışıyor...

Aslında anlamaya çalışıyorum insan hep kırılınca güvenini yitirince herşeyi bitiriyor aklınca...
Tutacak bir dalı olmayan ben ayakta durmaya çalışıyorum herkese herşeye rağmen..
Hatasızım demiyorum ama ben bu kadar yalnız bırakılmayıda haketmiyorum...
Dünyanın en güzel ve vazgeçilmeyen sevgiyi bulupta arkasına dönüp giden insanlarız...

YASEMİN GÜVEN