Kendime Doğru Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Bir yol var önümde, puslu ve uzun,
Ne başı belli, ne sonu durgun.
Kimi zaman yürürüm, taşlara inat,
Kimi zaman susarım, içimde fırtına.

Bir yanım “dayan” der, dimdik ve sert,
Bir yanım “dön geri” der, içimden söküp bert.
Ne geçmiş tutar elimden, ne gelecek çağırır,
Ama umut... o hep bir köşede ağır ağır.

Geceler konuşur bazen, gündüz susar,
Hayat bir sınav gibi, ne sorar ne kusar.
Kendimle savaştayım, dostum da düşmanım da ben,
Ama her yara, yeni bir sabaha denk.

Yalpalasam da düşmesem de tam,
Bir adım ileri, iki belki tamam.
Yine de yürürüm, çünkü bilirim içten,
Umuda çıkan her yol geçer kendi içinden.