Kendime diye başladım, sende son buldum

Kendime diye başladım sende son buldum...

Uzak yollardan geldim, tılsımını yitirmiş sevmelerin uzak ülkelerini gördüm de geldim.
Kötü sınıf filmlerin figüranlığını yaptım da geldim.
Sözlük kullanmadan konuşabileceğin şehirleri keşfedip de geldim.
Seyyahlarla oturup hanlarda konaklayıp yıldız dolu geceleri bir tulum peynirin tadında yaşadım da geldim.
Ahkâm kesen ağaların, başını kaldırmadan çalışan marabaların emek kokan sofralarında karnımı doyurup da geldim.

Uzak yollardan geldim, tılsımını kaybetmiş perilerin kanatlarında seyahat edip de geldim.
Sihrini kaybetmiş sihirbazlar ülkesinden geçtim de geldim.
Masallara düşmüş aşkların gerçekliğini kaybettiği hikâye kahramanlarını görüp de geldim.

*

Uzak yollardan geldim, tılsımını kaybetmiş renklerin gölgesinde serinledim de geldim.
Siyaha karışınca beyazlığını yitiren aşkların griliğini tattım da geldim.
Umut kokan mavileri, yürek burkan kırmızıları gördüm de geldim...

Uzak yollardan geldim, tılsımımı yitirmiş meczup gibiyim.
Emek kokan, sihirsiz ve renksiz.
Bir yolculuk yaptım kendime, bütün yollarım sana çıktı.

*

Üşenmedim, yorulmadım bir kere bile of demeden sana geldim...

Benliğimden kurtulup, seninle bütünleştiğim rüyalardan uyanıp da geldim...

Kendime diye başladım sende son buldum...

*

Hoş buldum.