Kendime Şiiri - Gülcan Arıkan

Oynama devamlı gözlüğünün camlarıyla, dünya böyle az bulanık, az net ötesi yok,oynama...karıştırma tarih kitaplarını boşa, ne savaşlar,ne hükümdarlar,ne tahtlar,ne saraylar, bir varmış bir yokmuşlar.. akıl sır erdiremezsin,karıştırma...Bekleme artık bir avucun çenende,gözün kapıda,kapı kalbinde,bekleme o birtürlü gelmeyecek olanı,yol ile yolculuk birbirine karışmış bekleme...Erteleme hiçbir şeyi ,dün nasıl yoksa bugün, bugün de olmayacak yarın,yapmak istediklerini yap,haykırmak istedigini haykır sağındakine solundakine,ötekine,berikine zarar vermeden tabii,haykır içinden taşanı,içine dert olanı haykır erteleme...Korkma artık sokak kedilerinden,tiksinme börtüden böcekten,sarıl sarılabildiğin kadar onlara ve tabi kendine de.İnsan dışında hiçbir canlı zarar vermedi doğaya,insana bunu bilerek yaşa,korkma...Unutma senaryo ne olursa olsun oyun biter perde kapanır birgün, Unutma gülümse...