Kendim Kadar Yorgunum

Neşemi kaybettim mevsimler gibi
Bugünlerde kendim kadar yorgunum
Bendeki mutsuzluk dibinde de dibi
Bugünlerde kendim kadar yorgunum

Yaşıyorum Azrail'de zamanım
Gelir mi ki dersin benim dur anım
Bir yanımı dersem kalır bir yanım
Bugünlerde kendim kadar yorgunum

Bakar da görmüyor gözümün feri
Tükendi de yağı yanmaz feneri
Gönül benden ayrı benden de geri
Bugünlerde kendim kadar yorgunum

Karanlığa sarındıkça sarınsam
Her şeyi unutup yokluğa dalsam
Beni bi'terk etsem beni bi'salsam
Bugünlerde kendim kadar yorgunum

Bir ömür belledim şu dört duvarı
Bin yıllık harabe ömrün kenarı
Yok oldu kaleler öldü dizdarı
Bugünlerde kendim kadar yorgunum

Çilekeş söyleme kader darılır
Dur desen de son menzile varılır
Bitkin ruhun köz bedenden alınır
Bugünlerde kendim kadar yorgunum