Kendi sularıma çekildim
Unutturdum zihnime zamanı
Derin bir sessizlikte eridim
Kapattım odamın ışığını
Ağaçlar garip kalmıştı
Yalnızlığın estiği sokakta
İçim insanı hiç tanımamıştı
Kalırken kalabalığın ortasında
Tozlu raflara kaldırmıştım anıları
Baktıkça gözlerimle ıslanan
Önümdeydi şimdi hayal kırıklığı
Aynalarda acımasızca bakan
Çekilmiştim kendi sularıma
Unutmuştum öylece zamanı
Sabahı almamıştım odama
Bürünmüştüm gecenin karanlığını
DOĞA CAN KARACA 10.2.2019
Doğa Can KaracaKayıt Tarihi : 10.2.2019 01:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!