Yüreğimin lambalarını söndürdüm
Gözlerimde sabahladı yalnızlığım
Kendi çöplüğümden topladım hayallerimi
Mektuplara sığmadı hasretlik sözcüklerim
Paramparça makamından çalıyordu aynalar
Anason tohumları serptim dudağıma
Neyzenin nefesinde kokuyordu sarhoşluğum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
