Kendi Göklerinde Şiiri - Seyrani Göl

Dışarıda fırtına kopsa ne yazar?
Sen kendi göklerinde yürürken
yağmur da senin,
gök gürültüsü de...

Saklama artık
avuçlarındaki yıldırımları,
bir şimşek gibi çak
kendi karanlığını aydınlat.

Kimse bilmez
içinde kaç gece büyüttüğünü,
kaç sabahı doğmadan susturduğunu.

Bunnu ancak sen bilirsin...
çünkü senin yükün
başkasına hafif gelir.

Kendi göklerinde uçar insan,
kanatlarını başkalarına göre açarsa
yere çakılır.

Bırak,
rüzgâr seni yanlış sansın,
yeter ki sen
doğru bildiğin yolda ol.

Gök seninse
gölgesi de senin olur,
aydınlığı da;
ve gecenin en derin mavisinde
özgürlük kanat çırpar yalnızca.
S.GÖL