Kendi Düşen Ağlamaz Şiiri - Muhsin Özalp

Ateş yakar su boğar güneş her sabah doğar
Çaba fayda sağlamaz kendi düşen ağlamaz
Kış mevsimi kar yağar gâribi herkes döğer
Yaban yara dağlamaz kendi düşen ağlamaz

Düşme nâmert ardına onlar benzer cardına
Bel bağlama ferdine güven olmaz merdine
Sessizce yan derdine sakın sokma yurduna
Bal olsan o yeğlemez kendi düşen ağlamaz

Zâlim zûlmünü dayar keyf için cana kıyar
Ahmak gönlünü koyar kendi gözünü oyar
Muhânet kâbri soyar düşmüşü keriz sayar
Tövbe ilaç bağlamaz kendi düşen ağlamaz

Muhsin geriye bakma ölsen bile gam çekme
Doğruya karşı çıkma kimseye boyun bükme
Hadden aşanı takma hakka hizmetten bıkma
Su coşmazsa çağlamaz kendi düşen ağlamaz