Doğduğum da zikretmişim ölümü,
Ellerimle çizmişim kaderimi,
Yüreğimi dağlamışım sevdalarla,
Sen de kendine pay çıkarma.
Bu benim yüreğim, benim sevdam,
Benim yangınım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta