Anlatabilsem;
İçimde kopan fırtınaları.
Önemsemediğin sözcüklerin,
Beni katlettiğini.
Her gece,
Kurduğum hayalleri
Çekin kanlı ellerinizi
Bırakın çiçek açsın fidanlar
Sarsın dünyayı kokusu
Bitsin bu cehalet uykusu
Dağılsın beyinleri saran
Sisler
Gözlerim koyulur yollara sensiz
Karanlık dağılıp sabah olunca
Sen varsın içimde ruhsuz bedensiz
Karanlık dağılıp sabah olunca
Kuşlar cıvıldaşır bülbüller öter
Kayboldum gönlünün derinliğinde
Arayıpta beni bul kömür gözlüm
Kalbim aşk şarabı enginliğinde
Zaten gönlüm sana kul kömür gözlüm
Sana sevdalandım ben sana yandım
Umutlar yarına kaldı
Veda mektubunu tekrar okudum
Pek şansım yok ama bu soruyu sormalıydım.
Seninle iki yabancı gibi konuşmaktansa konuşmamayı yeğlerim.
Bu sana son sorum.
Biliyorum cevabın ne olursa olsun
Üç kuruşluk hayat için
Çektiğimiz çile niye
Bir mektupta gül gönderdim
Yeşil gözlü sevgiliye
Sevdiğim Urfa elinde
Çocuklarımın annesine;
Sevgiyi ararken elimde kadeh
Ellerin elimi tuttu neyleyim
Rüyada gördüğüm bir çift güzel göz
Perdede kaybolup gitti neyleyim
Nerede o eski günler
Seninle kırlarda koşar
Menekşeler toplardık
Doyamazdın buz gibi ayrana
Hani o soğuk sulu ırmaklar
Dallarından yemişler kopardığımız ağaçlar
En kırmızısından bir karpuz
Kes ortaya
Körelmiş bıçağınla
Dilim,dilim....
En kızılından bir gonca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!