Sen padişah ben köleyim
Sen mutluluk ben çileyim
Sevmediysen ben öleyim
Yıkılmazdım sen olmasan
Sen gül isen ben dikenim
Bir güzel elinden dertlere düştüm
Gelir geçer bazen yol hazin hazin
Sürmeli gözünden badeler içtim
Bülbül ötmez artık gül hazin hazin
Taramış zülüfün dökmüş beline
Mevsim kış aylardan şubat
Pışarı da ayaz dışarıda kar
Kiminin yakacağı var
Kimi mutlu kayak mevsimi
Ya çatısı olmayanlar
Sokakta yaşayanlar
Durma artık geç ey zaman
Sevdiğimden beri ben uykusuzum
Ay ve yıldızlardır bana arkadaş
Leylamı kaybettim çölde susuzum
Gitti istesemde istemesemde
Dide-i ziya her dem bayram eyler
Sen salını salını geçtikçe buralardan
Yoksan sen garipse can tende
Bayram olsa olmasa neye yarar yar
Var git yoluna bu nefes kafesteyken
Arı bensem balım sensin
Ağaç bensem dalım sensin,
Bağban bensem gülüm sensin
Vazgeçer mi gönlüm senden.
Mecnun bensem Leylam sensin
Ben çakmam pek heceden
Gül açılır geceden
Şairsen bilmeceden
Ders almasın bilecen
Bence kolay sence zor
Allı turnam havalanma boşuna
Göğünde uçacak vatanım yoktu
Kalbim hedef olmuş düşman okuna
Çekip çıkaracak cananım yoktu
sus
ey bahtimin açmayan gülü
sus
boğuluyorum artık
sensizlik denizinde
Gönlüm olmuş dağdan inen sel suyu
Sana doğru akar durur gör beni
Kara zülüflerin aklımdan gitmez
Katıp arasında yarim ör beni
Bir mecnun misali düştüm çöllere




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!