Kenan Mert Gülveren Şiirleri - Şair Kena ...

sen ile ben, özel oluştu aramızda,
aramızda ne var özel,
aramızda özel ne var?

başka şeylerle aramda olandan
ne bir fazla,

kabul et...
geldiği,
olduğu,
gittiği gibi,
kabul et...
sevdiğini ve sevemediğini,

Sınır nöbetçisi gibiyim bazı geceler, ben kendi benliğimi korurken, düşman da uyumaz__ bu uyanık uykularda hep bir savaş var, kan ve kan kokusu doluyor benliğime, savaş var, hep bir tetikte olma telaşı, nereye kadar__

Eğer bir yol varsa ve yolun da kalbi__ ben bu yola kellemi koydum, her adım da gözyaşlarım akıyor paçalarımdan, topuklarıma basamıyorum acıdan__ bir hayale ulaşan bacaklarım, daha hızlı atan bir kalbim var artık__-

Sen varsın; gece,
Sen varsın; dün,

Ellerim ve parmak uçlarım
şimdi nasıl uzaktalar.

Derin bir uykudan uyanınca
Düşümde mi kaldım, günde mi?
Kadıköy'de gördüm.
Adem amca badem satıyor.
Vapurdayım nefes veriyorum.
Bacalarından duman çıkıyor.

bir bir üzerime atılan toprak,
sensizlik örtüsü.
geçen her gün.

bir yağmur damlası tıkladı camıma,
öylece süzüldü hayatıma...

yağmur,
damla,

Duvardan gelen tik tak sesleri.
Gözümü değdirsem bileceğim zamanı.
hissettiğim zamana değişmem.

Kimi arıyordum ki,
Texcoco gölü civarında bile,
Bulamayacağım maskelerin ardında...
İpekli beyaz perdelerin...
O pek süslü motiflerinin arkasında.
Kimi arıyordum ki?...

kimse şüphe etmesin,
gecenin dürüstlüğünden.
kimse sormasın,
bulutlara yükünü.

sonra düşünsün