Günlerce yazıyorum, biriktiriyorum
Yataktan kalkıp kötü şiirler yazıyorum.
Yavaş yavaş öğreniyorum.
Her gün kafamda milyon soruya uyanıyorum.
Babamla.
Doğudan doğan güneşle doğuyorum.
Güneş bizim pahamız,
Kutsalımız.
Bu sabah ellerim tutmayarak uyandım.
Korkuyoruz,
İçimizde büyüyenlerden.
Evlerden, sokaklardan, mahallelerden, otobüs duraklarından.
Hüznün bütün koşulları hazır,
''Bir aşk da mutlu bitsin'' nidalarıyla
Kalktım sana geldim
Yıkılmaz dedi.
Bu çetrefilli sorular etrafında dönen cahilliğimiz olduğu sürece,
Yıkılmaz bu düşünceler.
Tutar ağlar, yas tutar
Ardından bir iki küfür ederiz de,
Yıkmayız onu.
Adı konulmamış kaç sancı varsa,
Deniz diplerinden törpülenerek koşan kaç umut varsa,
Yıldızlarca gök mavisine boyalı kaç dönüş varsa,
Benim.
En nazlı baharlara çanaklarda güneş sunan kaç suna varsa,
Benim.
Yitip gitmeler ürerken senliğinde,
Kaç kere kayboldum dehlizlerinde.
Derinlikler, sığlıklar
Tutuşlar, bırakışlar.
Bir atmaca koşuşturması rüyalarındaki
Artık sen yoksun kapı girişlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!