Kemal Ustaya Şiiri - Köşektaş Türküleri

Düğün kuruldu mu yankılanır sesi,
Kemal Usta’nın zurnası, köyün nefesi.
Bir üfler ki derinden, dağ taş uyanır,
Onun avazına cümle âlem dayanır.

Sadece çalmazdı, şifa dağıtırdı eli,
Sünnetçi derlerdi, bükülmezdi beli.
Korkuyla gelene bir nükte patlatır,
Acıyı unutturur, neşeyle atlatır.

Zurnanın kamışında parmakları gezerdi,
Çocukların korkusunu bir bakışta sezerdi.
Hem düğün kurardı hem erkekliğe adım,
Onunla tatlanırdı her şenlik, her tadım.

Eski bayramlarda, o kalabalık yollarda,
Kemal Usta’nın izi var bizim kollarda.
Ustalık onda sanat, neşe onda bir borçtu,
Zurnasının sesi gökyüzünde bir kuştu.

Gitti ama namı kaldı her bir köşede,
Hatırası canlanır her düğünde, neşede.
Rahmet olsun ona,, o nefese, o yüreğe,
Kemal Usta bir candı, benzerdi bir direğe.