Kemal Tekir Şiirleri - Şair Kemal Tekir

Tökezleyip, düşsen de,
Kalk yine sen ayağa.
Aç ta kalsan, susuz da,
İsyan etme Allah’a.

Dermansız derde düşsen,

Sen değil misin,düşüncelerinle,
Söylediğin söz ve eylemlerinle,
Kaderini çizen hür iradenle,
Hakkın yok öyleyse isyan etmeye.

Bencilce davrandın sen de herkese,

Bazı evlerde bayramlar,
Buruk kalple kutlanırlar.
Öksüz ve yetim çocuklar,
Hep boynu bükük kalırlar.

İşi gereği gurbette,

Yaptığın her harcamada,
Yoksul düştüm diye korkma.
Sağlıklı yaşam isteyip,
Hastalık hastası olma.

Refahı arzulayıp ta,

İki İsrail var Dünya’da,
Biri Orta doğuda,
Diğeri Amerika’da
Yaşayan İsraillilerin
Oluşturduğu lobi
Ahtapotun kolları gibi,

Çeşit,çeşittir insanlar,
Kimi sırtını sıvazlar,
Kimi sırtına basar,
Seni basamak yapar.

İnsan denen varlık beşer,
Farklı farklı kişilikler,
Farklıdır hep düşünceler,
Kimisi iki düşünür,

İnsan akıllı bir varlıktır,düşünen,
tasarlayan,okuyan,
araştıran,sorgulayan,
karar veren ,öğrenen uygulayan,

İlk atalarımız olan,
Adem ile Havva da.
Bolluk, refah içinde,
Diledikleri gibi,
Yaşıyordu Cennet te
Şeytanların hocası,

Sen,şerefli bir varlıksın,
Türlü yeteneklere,potansi
yellere,donanımlara ,
akla ,nefse,gönle,