Mehtap gibi doğuver, suda parlasın yüzün.
Tebesümünle erir, biter gönülde hüzün.
Güneşi hiç aramam, varsın olmasın sabah,
Senin aksin durdukça, ne hükmü var gündüzün.
Yaşayan bir gün ölür, yaşanan düşe döner.
Bahar yaz gelir geçer, mevsimler kışa döner.
Yol biter zaman durur, varlığın hükmü kalmaz,
Kıyamet sarkacında, kainat başa döner.
Her zaman sakin olan, bu mahalle arası,
Şimdi karmakarışık, sebep cenaze yası.
Yüzü bitkin kadınlar, ağlıyor hıçkırarak,
Kalpleri harab etmiş, bu beklenmedik firak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!