Kemal Sakan Şiirleri - Şair Kemal Sakan

geliyor aklımın köşelerinden nergis kokuları
ve en derin nilüfer nefesleri serüvenlerden
yorgun bir süvari boyu kadar uzadığında geceler
nehirlerin önünde diz çöküyor uyluk kemiğim
aklımda daha uzak gökyüzü haberleri varken
sırtımda ölümümü ufalıyor siyah karınca sürüleri

Benim de seferlerim tutmuş
İzleyeceğim ufuklarda atan kalbimi
Çalacağım eski yorgun bir kapıyı,
O anıtsız kadın, karşımda asırlık suskunluğuyla
Yumuşacık gülümseyecek, konuşmadan
Gireceğim o vakit ağrılarla kapanan

Ve işte yenildim
Ruhundan aktığı için daha belalı yağmurlara
Ve cesaretimi yitirdim
Anla ki çırılçıplak örtmelisin o vakit
Sensizlikte utanmış alnımı

Topraktan işlenmiş
Ellerin yakarmak çağında hep
Allah büyük,en büyük derdin

Tozlu köy yollarında
Bağlara uzanan üzüm tadında

Kalbin Git Gelleri

Kalbim, atıp kanatıp yüzünün masum çocukluğunu
Erişkin pazarlar tezgahında yontuldun
Girdin biçimden biçime
Çıktın karanlıkta kaldın yine

Alınmış bir öcün düşüyle ayrılıyorum şimdi aranızdan
Yorgun bir ırmak nasıl dolanırsa toprağın ve taşın alnına
Öyle hür ve mütevekkil yaslanıyorum bulutlara
Karnım tok ruhum gökyüzü kadar hafif ve berrak
Ne zehirli yılanların gölgesi sokulabilir artık gölgeme
Ne de düşmanın lanetli niyeti paslı bıçak gibi sokulan esvabıma

yorgun ordular gibi geçtiler
elleriyle sonsuzluğu emzirdiler
nasıl da geniş yürekliydiler
onlar bir hayali sever gibi gittiler

Üfler sıcak kamıştan soluğunu
Atlasın yırtıldığı yerden başlar çağlamaya
Bir dağa çarparak inler sesin
Bir bulut yorgun gezinir ağzımızdan
Gözyaşı dolu siyahi bir anıt gibi
Başın biçimsiz bir iradeyle kalkarak

Yaz Şekeri
İşte çocuk elinde horoz şekeriyle günü gıdıklıyor
Yarım yamalak asfalt, sıcaktan kamburu çıkmış
Gökten sıcak yağıyor öğleleri uykuyla ölüm nöbetinde
Yaşlılar çocukluklarını mağrur burunlarından soluyor

deniz geçiyor gözlerinden dalgın bir uyku içinde
ayağını kaşıyor ay başka bir uzvundan esinle
kaptanın tedirgin sözcüğü kilitli ağzının içinde
karanlık kargaların ufukta yankılarıyla
ürperip uyanan çiroz hevesler içinde
mutsuz yüzleriyle berkitiyor direkleri tayfalar