Kemal Karapıçak 2 Şiirleri - Şair Kemal ...

SEN YOKTUN

Dün gece yattım erkenden
Gözlerim kapalı seni düşlerken;
Uyumuşum...
Üç-beş sıradan ahbap koşuyoruz denize

SESSİZ SEVDA

Kaprisinle olsan da heder,
Benim için ne gam, ne keder!
Elveda gül goncası derken,
O, arkamdan bakışın yeter!

SEVGİ

Hayat güzel, hayat tatlı,
Hayatın tadı dört katlı,
Dördü de çifte kanatlı,
Sevgi; ekmek, hava ve su.

SEVGİ, HOŞGÖRÜ, KARDEŞLİK

İnsan olmanın gururu;
Sevgi, hoşgörü, kardeşlik.
Tüm gönüllerin süruru;
Sevgi, hoşgörü, kardeşlik.

SEVGİ VE AŞK

Mühim bir bilgi:
Çeşit çeşittir sevgi.
Borçlanırsa yüreğin,
Bitmez ödeyeceğin vergi.

SEV VE SEVİL
Serpil üstüme nisan yağmurları gibi.
Ele bulutları ince ince,
Tane tane yağ üstüme.
Bir bilsen ne kışlar gördüm,
Ne soğuklar yedim.

ŞİİR - 4
Bana bir şiir yaz ki a kalemim,
Özünde köz olsun, közünde de söz,
İğneden ince olsun derti dilim,
Yürekler dağlasın, yaşla dolsun göz.

ŞİİR
Şiiri ben yazdım dersem;
Bir hece öte gidemem.
Şiir beni sezmemişse,
O şiire, şiir demem.

ŞİİR

Şiir; bir şirpençedir gönül şehrimde, Deşmeyince şifa bulmaz aşk nehrimde,
İğne uçlu heceler, gece zifirînde,
Kan gölüne bandırır beni, oy beni!..

ŞİİR
Şiir, şair sözüdür.
Şiir, balın özüdür.
Zifiri karanlıkta
Kalbimizin gözüdür
Kemal Karapıçak.