Kalbi muhabbet arayan bir Garib’in gönlüne girip dua alamayan, onbir aylık yoldan gelen misafiri dünyalık putlarınla ağırlamaya kalkma yolda kalırsın buyurdu Şahım.
Canı dilden iste, g/özüne verirsen dünyayı g/öremezsin gönül evini her nefesinde yakarışında dedi Ulular.
Gönlüne hizmet etmek için teheccüt vakti aciz olduğunu bilene aşk olsun dedi Pirim.
Yine ay geldi, güneş uyudu bir garib öldü diyeler gibi dertlilere derman olur dedi Aksakallı.
Uzaklarda ki gölde küçücük bir balık huu çeker ayışığı vurdukça bir dem ile dedi Üçler.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta