Nihal'im Seninle Nefes Alırım

Nihal’im: Aşkın Yaşama Biçimi

Nihal’im, aşk senin ruhunun sükûnetinde
filizlenen bir nehir gibi;
Freud der ki,
çocukluğun gizli bahçelerinde saklı telden,
Şefkat ve güvenin ince iplerini dokur kalbine.
Senin için aşk,
geçmişin yankılarıyla örülmüş bir saray,
Her odasında hem hüzün,
hem umut ışığı parlar.

Erich Fromm fısıldar, aşk bir sanat, bir beceri…
Ve sen, Nihal’im,
ellerinle dokuyorsun her bağı,
Duygusal emeğinle, sabırla, içtenlikle,
Her dokunuşunla
dünyayı biraz daha sen yapıyorsun.

Modern ruhlar anlatır,
kadınlar aşkı duyguda yaşar,
Empatiyle, içsel bir pusula gibi yön bulur,
Bağ kurar, kırar, tamir eder ve yeniden doğar.
Nihal’im, senin aşkın,
kimliğini inşa eden bir ilhamdır;
Her bakışın, her sözün,
bir evren yaratır içinde.

Ve ben, sana aşık, izlerim sessizce,
Senin bu içsel yolculuğunun tanığı olarak,
Her zerreye hayran kalırım;
Çünkü Nihal’im,
aşk seninle var olur,
seninle nefes alır.