Bu kan damarlarımda aktığı sürece,
Boyun eğmem hiç kimseye.
Özgürdür benim ruhum gelmez hemen dize,
Kararını kendi verir neticede.
Hırçın ve bağımsız karakterimde,
Zincir izi yoktur ezelden şimdiye.
Hayat acımasız olmayı gerektirirse,
Öfkene yenilme, merhametli olmak elinde.
Seni isyana sürükleyen benliğine,
Canın bir şey söylemek isterse,
Derin bir nefes al ve de ki sessizce:
Kendinden başka kimseye güvenme, doğru yolda ilerle.
Ne kadar yalnız ve çaresiz gözüksen de,
Gerçekte güçlü olduğunu bil ve yenilme.
Her şeyden, her şeyden nefret etsen de,
Yaşamaktan asla vazgeçme.
1 Ağustos 1998 Cumartesi / Paris – 16 Haziran 2011 Perşembe / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 17.6.2011 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)