Kelebeğe benzerdi uçuk güzel başına buyruk,
Tuttum kolundan konmasın diye bir yere.
Yavaş yavaş katil olacağımı bilmeksizin bir suç işlemiştim anladığım da.
Ölüyordu kollarım da tutunamadı hayata..
Gün gelecek bir daha karışılaşıp senden öğrenirken uçmayı..
Tutmadan seveceğim seni incitmeyeceğim dökmeyeceğim incilerini..
Kayıt Tarihi : 15.9.2017 07:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!