Kelebeğin Kaosu Şiiri - Sinan Bayram

Bir kelebek çırptı kanadını,
hiçliğin solgun sabahında.
Rüzgâr, henüz adını bilmediğimiz
bir kaderin omzuna kondu.

Bir titreşim — evrenin damarında,
zamanın nabzı atar sessizce.
Küçük bir sarsıntı,
sonsuzun yüzeyinde yankı olur.

Düzen, unutuşun kalıbında çatlar;
kaos, bir çocuğun nefesi gibi saf.
Tanrı, belki de bir denklem çözerken
daldı düşünceye — biz oluverdik.

Anlam, toz gibi savrulur ışığın içinde,
her olasılık bir dua, bir ihtimal.
Belirsizliğin kucağında büyür evren;
yasa, rastlantının inceliğidir aslında.

Ve o kelebek, hâlâ uçar —
belki bir yağmur başlatır,
belki bir insan ağlar,
belki hiçbir şey olmaz.
Ama her şey olabilir

Sinan Bayram