Yazdım seni kelebeğim, bir sonbahar günü konduğunda bahçeme.
Pırıl pırıl altın tozu kanatlarını yazdım.
O seni ilk gördüğüm gündü, Ertesi gün ve daha ertesi, hep seni yazdım.
Yürürken, sana bakarken, uyurken yazdım, ekmek alırken markette seni yazdım.
Arabamda cam’a konmanı, çarşıda pazarda yazdım. Belki kağıt kalemle değil.
Seni sevgimle kalbime yazdım.
Anlatmak ne zor şey, tarif etmek, açık kahve şairane bakan gözleri.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta