Kelam-ı kibar bir adamdın sen.
Acz ruhlara iyi gelen.
Önce heybetin yankılanırdı, dağ doruklarında.
Nerdesin diyen, hicaz makamı dillerin.
Sonra ellerin, name okurdu her telden.
Kendine arz edilen, şuh güzelliklerden.
Birbir arınır, binbir bedene bürünürdü gecenin ıssızlığında.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor