Kefenden Papyon Dikmiş Deliyim...

Güneş herşeyin tam tepesinde...
Ama yinede sündü gölgeler
Yan çevirerek rüyaları
Kurutulmuş hayaller
Asıldı mezar taşlarında
İki dünya arasında
Verilen sözler
Günaha çağırdı dudakları
Çekilen tetiklerin namlusu
Ben miyim yanan kurşunlar
Sen de mi şeytanın
Doldurduğu yürekler...
Sese hayat veren anlam nerde
Can veren ruhla mı gitti?
Umuda...
Hayallerin peşinden mi...
Ya mecburiyet ateşi
Suyu mu yaktı kül için...
Asılan yüzün derdine
Bir mum yaksam
Kesilen sevda fidanlarının ardından...
Can suyu versem şeytan fısıltılarına
Hayır!
Canlılar yatsın mezara...
Namazını ölüler kılsın...
Güneş insin tepeden
Rüyalar
Sizde dönün eskiye
Gölde uzatmasın artık...
Ve gölge etmesin
Yok olmak içten bile değil
Sıradan çıkmak da
Kefenden papyon dikmiş deliyim
Çok yakınım şah damarıma...

Simurg_b
Bülent Özdemir