Ah yâr…
Kef gibi susarak gömüldüm kalbimin en karanlık kıvrımına,
Bir sessizlik ki,
Adımı bile unuttuğum bir iç çöküş...
Kef, kalbin kapısıydı belki—
Ama ben o kapının dışında,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta