Kuyruğundaki işaretle güneşe yürüdüm gecede
Aysız gecedeki ışık oldu kuyruğun takıldım
Sessiz kulağımdaki şiirsi mırıltıların kulağımda
Sonsuz karanlıktaki ışık huzmesi gibi kapıldım
Gülümsemeni gördüm yağan yağmurun izlerinde
Yalnızlığın karanlığındaki beynimde saplandın
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
İnsan bazen zamanın dik yokuşlarından çıkarken bir haritaya ihtiyaç duyar. hiç gitmediği ya da hep gittiği bir yerin haritasına değil, bir daha asla gidemeyeceği bir yerin haritasına.
Geçmişi düş olmaktan çıkartıp, geleceği ümitsizlikten kurtarıp oranın hep öyle kalacağına inandıracak bir haritaya.
Bu bazen sevgilimiz olur ya da sokakta görüp kendi kimsesizliğimizle özdeşleştirdiğimiz bir kedi olur.
Terkedilmişliğin acısını unutturuyorsa ya da çoğaltıyorsa ve bize böylesine dizeler yazdırabiliyorsa aldığımız her nefesin kendimize ve insanlığa faydası vardır diyebilmenin keyfi de güzel.
Yağan yağmur oldun tüllerini çektiğim penceremde
Cama vuran her tanede çıkan ses gibi seni dinledim
Gözündeki pırıltılardı aradığım bunca zaman içinde,
Bir fırsat bulursam yarına dair diye buralarda eskidim
gerçektem harika olmuş kaleminiz daim olsun inş. saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta