Kedi Şiiri - Fatih Sasol

Sabahı görmemek yine doldu içime.
Saat beşi bulmuştu çevrile çevrile.
Gelsin, mama vereyim kapıdaki kediye,
Gelsin de besleyeyim onu gizlice.

Adımlarımın yönü dışarıyı gösterir.
Ellerim yollarımı açmaz ama
Sokak kedisi de bana sevgi gösterir.
Uykudaki insanlardan saklanırız bir daha.

İçerisi sıcak ve bir o kadar sessiz.
Evlerin dışında umutların sesleri.
Kedi de ucundan bakar perdenin.
Dışında yaşamaktan bıkmış evlerin.

Yemeğini bitirir ve sürtünür boynuma,
İkimizde de biraz şüphe taşır bu.
Ayrılırız son kez bakınca soframa,
Son kez miyavlar, sokakların umudu.

Bütün gün kayboluruz ta ki gece olunca,
Hiç görüşmemiş gibi iki yaban oluruz.
Yalnızlıkla konuşuruz tüm gece boyunca,
Rüyalarınızı kabuslardan koruruz.

Kedinin eve girme arzusuyla birlikte,
Benim anaç tavırlarım buluşur.
Uzanırız yatağa vakitsiz misafirimle,
O zaman rahat uyku zihnimize kavuşur.