Keder Çeşmesi Şiiri - Sami Özay

Derinden derine ağlayan çeşme gibidir sevgi
Uzaktan uzağa yaş akıtan nehir gibi
Suyun dilinden anlayan dağlar bağlar
Hey hat yârim bana ne söyler şimdi

Gönlünü aşkın ateşi sarınca
Yol arasın sevdanın doruklarında
Yar hasreti kalbe dolunca
Başlar akmaya keder çeşmesi

O zaman başından büyüktür derdin
Aşkından dağı taşı delersin
Sana yanan bir kalp görsen su veremezsin
Ancak yâre akar keder çeşmesi

Şimdi sen gelin oldun ben toprakta
Yanan tek gönül kalmadı şimdi dünya da
Yardan bir haber alırda
Sızmaz şimdi toprağa keder çeşmesi