değnek engel olur menfur amaca
hızla savurur az yıldırırım
fakat aha şu dağın yamaca
keçiler kaçınca çıldırırım
yukarı bağlara kaçsa o çukur
şu suyun başına koyun gecikir
öğle vakti olur karnım acıkır
keçiler kaçınca çıldırırım
yanın da oğlağı denilen piçi
göz kulak olmadın bu kimin suçu
tarlalar neyse de bahçeler içi
keçiler kaçınca çıldırırım
koparır vurulsa bile zincire
yaz günü koşar o yerde incire
ardından bağırıp yırtar hancere
keçiler kaçınca çıldırırım
işte ben her zaman böyleyim hancı
hayvan zeytinliğe yazılır yancı
koşarım böğrüme saplanır sancı
keçiler kaçınca çıldırırım
tarla sür tohum saç emek var onca
sahibi nezdin de o bir gül gonca
pancar yer kızmam da fiy ile yonca
keçiler kaçınca çıldırırım
kaçırmaz mahsule çoban ekesi
sütünden çıkmaz o haram lekesi
gitmesin zarara çepiç tekesi
keçiler kaçınca çıldırırım
fakirem tutuşur yanar içerim
koyun ve keçidir askerim çerim
bu meyan canımdan bile geçerim
keçiler kaçınca çıldırırım..
Kayıt Tarihi : 5.4.2014 09:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı sınavlar efendim.
TÜM YORUMLAR (1)