Keçel Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Keloğlan demiş ana
Evimiz güzel hana
Ana ben aşlık bulam
Sen de pişir oğluna

Ana demiş keçelim
Keçel başı peçelim
Önce eve olukla
Sular akıt içelim

Hem keçelim leçeğim
Leçek getir seçeyim
Keleşim asker olsun
Sonra ölüp göçeyim

Keloğlan der ay ana
Leçekler alam sana
Bir de kılıç ok bulam
Asker olam sus ana

Ana söyler oğul ok
Ok kılıç ev türk uruk
Ok kılıç aklı evim
İçi sen oğul kuruk

Kel oğlum lagaş türük
La kişi asker çirik
Ol asker güneş gibi
Işıtı tarik tarik

Keloğlan alkışlamış
Demiş ana gılgamış
Gılgamış da bir keçel
Keçelim şükür demiş

ana der oğul alav
sözlerin şeker zirav
gel oğul helva yaptım
yanında pirinç pilav

keloğlan demiş çakır
çakır kuş ötü fakır
söylüyü keloğlan hu
vakt milat vakit şükür

hem deyi keloğlan ak
keloğlan milat ulak
nisanın ardı mayıs
gezelim bulak bulak

keloğlan çakır kuşa
der geldin yine coşa
hem dersin betil annen
sakın vurma yokuşa

ana der keloğlan kuş
her yanı nakış nakış
söylüyü sözüm kılıç
bakışım yavuz bakış

Keloğlan kuşa bakar
Derki sanki zülfikar
Gagası iki çelik
Pençeleri aşikar

Keloğlan der bu kuşla
Güreşeyim alkışla
Alkışla ana beni
Tuş edeyim silkişle

Faruk Bakuri