Kazılı Mezar Şiiri - Ayşegül Atmaca

kazılı bir mezar kadar ürkütücü başka ne olabilirdi ki
gömmeyin beni derdim
eğer konuşabilseydim
dudaklarıma bir çivi çakılmış kadar acı
bütün dişlerimi yutmuştum sanki teker teker
dilimi ters döndürüp
çarmıha geriyorlardı bedenimi
günahlarım bir bir ortaya çıkıyordu aydınlıkta
beni böyle tanımanı istemezdim anne
hep o masum küçük kız hallerimi yansıtmıştım sana
hep o masum küçük kızdım senin gözlerinde
bilmiyorsun öldürdüler beni anne
bir ucubenin bedeniyle yer değiştirdi bedenim
ve bir kilise önünde kurban verildim sevgisizliğe