Kayıp zaman ve o ölümcül korunaklı şapelim
Bakın zamanın hiçligine görünmeden sinsice akıp gittigine
bir yaşam bir kişilik nasılda kayıp gidiyor zamanın sonsuz tüneline
Umutlarımın yanlız kalmış benligine umut aşılayan bu hayatın meyvesine
Yolculuğumdur gittigim o yerdeki beni bekleyen labirent dünyamın içine
Acıyla sarsılan benligimin karmaşık duyğuları şimdi çoktan üzerimde
Bazen bir tutsak bazen bir elçi esaretmi desem? belki bir hayal şimdi
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta