Kayıp yıllar Şiiri - Dağlar Özügüç

Sessizliğin kıvrandığı derin dehlizler
Sevgisiz ve bir o kadar da duygusuz.
Seni izlemek ne ayrıcalıklı bir duygu?
Gönlün yaradana gizli bir duası sanki;
Kaçıp da saklandığım bir gül bahçesi kadar renkli.
Ve ben, yüreğimin en derinlerinde
Gençlikten kalma renkli umutlarla tutunurum sana.
Kör geceleri yumuşatan bir sır gibi.
Her gülüşünde titreyen bir ışık var,
Eğer kader bir gün kapımı çalarsa
Mum ışığında başbaşa olduğum ilk akşamda
Tenine düşecek ışık pırıltısını bana versin isterim.
Çünkü seni sonunda tanımış olmak
Boşa geçen tüm kayıp yıllara rağmen
İçimde kabaran bir taze bahar olacaktır