Gözlerim derin sonsuzluklara odaklı
Gözlerimde yıldızların parıltıları saklı
Gözlerim karanlığa alıştı, aydınlığa düşman
Gözlerim uykuya hasret, uykusuzluk yaman
Ruhum geceleri kendine dost edinmiş
Karanlık ruhumun üzerine perde inmiş
Yağan kar da sonunda dinmiş
Fırtınalar bulutların arkasına sinmiş
Geceler kaybettiğimi aratır yıllardır
Az bir parçasını bulsam da kârdır
Tüm mekanlar daima kısır, daima dardır
Bunlara sebep hep o yârdır
Kaybettiğimi ver bana zalim geceler
Dilim söylemese de, gözlerim heceler
Bilemezsin ki ne acıklı bir duygudur
Gözlerim hasret kaldığı bir damla uykudur
Bazen kitaplarda aradım onu, bazen filimde
Bazen rahat yataklarda yattım, bazen kilimde
Hem kış, hem sonbahar, hem yaz, her iklimde
Değişmedi kaderim, belki çözüm ölümde!
(19.02.2003, Emirdağ)
Taha YaycıKayıt Tarihi : 23.1.2007 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!