İnce sis, perdesini çekiyor gecenin üzerinden
Adresi kayıp yerlerde dolaşıyor biçare
Unutulmuşluğa açıyor gözünü
Sabah her zamankinden daha kara,
Gam kasavetin yükü omuzlarında.
Sevginin yanına oturuyor
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta