Eskimiş çağların,
Yeni olan tüm yaşamların.
Gün ışığının doğacağı son zamanların.
En yüce aşkını yükleniyorum.
Ferhat’ın yüklendiği dağdan.
Çöle düşmedim amma/ ateşten kumlara karışıyorum.
Sabahyıldızı gibi içimde bir şeyler akıyor sonsuzca.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta