İki yeşil göz içindeki yangındı yılların haşmeti
Sevdana daldıkça anladım, körmüş gözleri
Soruyorlar!
İçini kapadın mı dört duvarla?
Ve kazıdın mı ismini her bir tuğlaya?
Kırdım oysa ki, emsalsiz duvarları
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Öncelikle şiiri eleştirmek istiyorum. Kısa tuttuğun dizeler akıcılık katamamış ve hatta belkide daha da arttırmış sürtünmeyi. Şiir ivme kazanamamış bunlardan dolayı. Beğenmeyeceksin derken galiba bu sefer haklıydın. Şiir kendi içinde bile kopuk bazen. Pek beğenmedim canım.
Bunu yanında Hakan ustama katılmıyorum. Eğer yaşadığın kaybetmişlikse, kaybetmişliği yazmalısın. Anlatmak istediğin 'Yeterki gel ben doğrularımdan vazgeçerim' se o zaman okuduğumda zihnimde bu anafikir çıkmalı ortaya. Güçlü olduğunda gücünü, öfkeli olduğunda öfkeni, ve düşkün olduğundada düşkünlüğünü kazıyabiliyorsan kalbime, o zaman iyi yazmışsındır. Ama bu sefer kötü yazmışsın sanki ;) :P
Sevgimle ve Saygımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta