Kayıp bahar Şiiri - Fırat Yetiş

Mevsim bahar
Denize şarkılar söylüyor
Göğün mavisi
yorgun gün batımının koynunda dinlenir dalgalardan yorulmuş martılar
benimse dudağımın üstünde üşüyor öpmelerinden geriye kalan bir dilim ay
yalnızlığımın karnını doyurmaz buğday tarlalarından esen rüzgarlar
Kırk yıllık aşkın hatırı kendini damıtır
limandan gemiler uzaklaşırken acımsı kahvenin tadına
Ufuktan denize serilen kızılımsı özlem
hüzün ve soğuk darbeler vurur havaya
Bundan mıdır ki içerimde durulmayan
şahlanıp göğü kaplayan hüzne yoldaş dalgalar
Yüzüm dalda sallanan yaprağın kıpırtısı gibi
düşüyor ruhumun tadı
pencere pervazından usulca
karanfil diplerine yağmur damlaları edasında

Mevsim bahar
Dalında koparılacağı vakitten bi haber
güller uyanıyor etrafa miski amber kokular saçarak
Dağların dudağından dökülür kekik kokulu türküler
güne aymayan sabahların koynunda inceden inceye dağılarak
benimse aynalarda son dokunmandan sonra
unutulmuş günahsız gamzelerimin içli yansıması
Pencerelerden süzülürken içeri akşam
elbet bilirim bütün geceler benim gibiler için
donmuş durmuş zaman ve hep bir mezar boşluğu
Bıçak ağzı sesimin kıyısından düşer
gece olmadan dilimin alevine pelesenk olmuş cümle !

“ne kolay giyindin ayrılığı “

Aramızda şimdi mevsimi
olmayan ölümler
düş nöbetinde bekleyen umutsuz limanlar var
aramızda şimdi gidişin sonrası uyanmayı unutmuş Irmaklar
gölgesine küskün ağaçlar
kirpiğimde asılı kırgın yaşlar
yürek rahminde sancılanan yarım şiirler var

Mevsim bahar
Balkonlarda çay kıvamında tazelenir
Birbirinin gözlerinde demlenen aşıkların bitmeyen hikayeleri
Beraber yolculuklara çıkarlar anıların İnişli çıkışlı yollarında birbirine değerken avuç içlerinde ki kader çizgileri
Gökyüzünde üç yıldız kaymaya hazırdır
aynı ana denk gelsin diye dilekleri
Benimse aynı anda kırılır kolu kanadı
ciğerime çektiğim hüzün dolu nefesim
kayıp giderken güvercinler ellerimden
kimsesizliğin sıcaklığı yorgunluğu düşer avuçlarımın
rahlesine
Kimse bilmez
Yorgun duvarlara ve sağır kapılara bestelenen şarkıları

Nasılda özledim gülümsediğinde günebakan çiçeğine benzeyen yüzünü
duvarda beliren gölgeni
Beraber okuduğumuz kitapta bizi bulduğumuz cümlelerin altını çizmeyi
Kaçamak bakışlarını
Deniz kokulu saçlarını
Ah şu saatler
Şu bakışlarımda dağılan zaman bilir
adının gölgesinde sakladığım
gidişin ardı nasılda yaşamaya hasret kaldım içimde biriken bahar sevinçlerini ..