ve hayatımın baharında yapraklarımı döküyorum…
çekiyorum sandalımı kalabalaık denizlerden sonsuz okyanusa.
Mavisine dalıyorum ne başı ne sonu belli sonsuzlugun..
Dalıyorum gözlerimi karartıp maviliğine okyanusun..
Dalıp içinden incisini çıkartacak kadar deli…
Çölde su arayan kullar gibi bedevi..
Seni anlatmaya çalışırken tüketiyorum kelimeleri..
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta